پژوهشگران کانادایی می‌گویند زندگی کردن در هوای آلوده شهرها ممکن است برای ریه‌های شما بد باشد، اما اینکه این آلودگی هوا نقشی در افزایش خطر سکته مغزی دارد، آنچنان‌که برخی از تحقیقات به آن اشاره دارند، نگاهی جدیدتر را طلب می‌کند.
به گزارش رویترز پل ویلنوو و همکارانش از سازمان سلامت کانادا نشان دادند که میزان بروز بالاتر سکته مغزی در میان ساکنان دودآلودترین مناطق شهری ادمونتون کانادا وجو دارد، اما به گفته پژوهشگران هنگامی که میزان درآمد ساکنان در نظر گرفته می‌شد، اثر آلودگی هوا بر سکته مغزی کاهش می‌یافت و ناپدید می‌شد.
پژوهشگران کانادایی یادآور می‌شوند پژوهش‌های قبلی "به طور هماهنگ" نشان داده‌اند که قرارگیری کوتاه‌مت به آلودگی هوا می‌تواند خطر مرگ ناشی از سکته مغزی را افزایش دهند، اما قرارگیری درازمدت به هوای آلوده مورد بررسی قرار نگرفته است.
آنها باری پاسخ دادن به این سوال، به دادههای زیست‌محیطی و بهداشتی جمع‌آوری‌شده در بین سال‌های 2003 تا 2007 را در سطح محلات در شهر ادمونتون در ایالت آلبرتا در کانادا، که با کارخانه‌‌های فراوری نفت، گاز و زغالسنگ احاطه شده است، مورد بررسی قرار دادند.
این پژوهشگران بیش از 7300 مورد بستری‌شدن برای سکته مغزی را یافتند و ارتباط آنها را با میزان آلودگی هوای محلات سکونت آنها بررسی کردند. گرچه در نگاه اول به نظر می‌رسید رابطه‌ای میان قرار گیری درازمدت به هوای آلوده و سکته مغزی وجود دارد، اما به گفته ویلنوو "هنگامی ما نتایج بر حسب خصوصیات محلات از جمله درآمد ساکنان تعدیل کردیم، رابطه‌ای میان آلودگی هوا و سکته مغزی وجود نداشت."
تنها آن عده از اهالی ادمونتون که در نواحی پرترافیک شهر زندگی می‌کردند، با افزایش خطر سکته مغزی روبه‌رو بودند، اما مه‌دود و آلودگی هوا در این مناطق تنها یکی از عوامل توضیح‌دهنده افزایش‌دهنده سکته مغزی در این محلات بود. این پژوهشگران نوشتند: "این افزایش موارد سکته مغزی را می‌توان به گرایش افراد با آسیب‌پذیری بیشتر به سکته مغزی و نیاز بیشتر به دسترسی به مراکز بهداشتی بزرگ به زندگی در نواحی پرترافیک مرکز شهر نسبت به مناطق دورافتاده نسبت داد."
دکتر جیو-چیوان چن از دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گفت رابطه میان سکته مغزی و ازدحام ترافیکی ممکن است در تدوین سیاست‌های عمومی نقش ایفا کند.
او که در تحقیق اخیر شرکت نداشته است، گفت: "از دیدگاه بهداشت عمومی، نتایج بررسی‌های در مورد اثرات بهداشتی مزمن (مانند این) نسبت به بررسی‌های اثر کوتاه‌مدت، تاثیر بزرگتری بر مقررات زیست‌محیطی خواهد داشت."
چن یادآور شد که قانونگذاران آمریکایی علاقمندی زیادی به "شواهد همه‌گیرشناختی (اپیدمیولوژیک) در مورد اثرات بهداشتی مزمن، به خصوص آنهایی که از دادههای بهداشتی در مورد سمیت ناشی از آلاینده‌های هوا مربوط به ترافیک هستند" نشان می‌دهند.
پژوهشگران کانادایی تایید می‌کنند که یافته‌های انها نه تنها با پژوهش‌های قبلی در مورد سکته مغزی، بلکه با تحقیق مشابه در مورد رابطه آلودگی هوا و بیماری قلبی تناقصض دارد. آنها د رمورد تفسیر نتایج احتیاط به خرج می‌دهند، زیرا دلیل عدم هماهنگی با تحقیقات قبلی "کاملا روشن نیست".
ویلنوو گفت: "میزان رفاه اقتصادی با شماری از عوامل خطرساز دیگر ارتباط دارند، برای مثال افراد با وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین‌تر با احتمال بشتری سیگار می‌کشند یا ممکن است بیشتر بی‌حرکت باشند یا در معرض بیشتر عوامل دیگری باشند که خطر سکته مغزی را بالا می‌برد."
اواین تحقیق را یک بررسی مقدماتی شمرد و گفت تحقیقات بیشتری در راه است تا خطرات قرارگیری درازمدت به آلودگی هوا و سایر عوامل ثابت‌شده موثر بر سکته مغزی مانند سیگار کشیدن، بی‌حرکتی جسمی و اضافه وزن مورد ارزیابی قرار گیرد.
